Opnieuw: olie en inflatie
Sluiprally en de ECB
Hoe is dit te duiden?
Sinds november vorige jaar ligt de Amerikaanse economie opnieuw aan het monetaire infuus van de Federal Reserve. Via het Quantitative Easing 2 – programma is er voor honderden miljarden aan liquiditeiten in de economie gepompt. Weliswaar is het niet gelukt om de rente op langlopende overheidsobligaties (Treasuries) laag te houden, maar het heeft wel degelijk een andere doelstelling bereikt. Fed-voorzitter Ben Bernanke denkt dat hogere aandelenkoersen goed zijn voor het vertrouwen van de burger en aanzet tot meer besteden. In elk geval wat het eerste deel van zijn stelling heeft hij gelijk gehad.
In Europa is het monetaire beleid niet zo extreem geweest. Ook in de eurozone werden overheidsobligaties opgekocht, maar dit had vooral ten doel om de zwakke zuidelijke landen en Ierland te steunen. Elders in het systeem werd het geld dat erin was gepompt weer geneutraliseerd. Wat wel bleef was de extreem lage rente, die ook de Europese beurzen en het bedrijfsleven stimuleerde. De beleggers in Europa zien een economisch herstel optreden en trekken zich (vooralsnog) niet zoveel aan van de bezuinigingen die in 2011 hun volle omvang zullen bereiken.
De opkomende landen lopen een stapje voor: de economische groei is hoog en tegelijkertijd dreigt de inflatie uit de hand te lopen, resp. bijna 5% en 10% in China en India. Een beleid van monetaire versobering is daar al een tijd aan de gang en “de markten” verwachten dat verdere maatregelen – rentestijgingen, hogere reservevereisten – te verwachten zijn. Het ideale groeiplaatje loopt risico.
Ruwweg gezegd kunnen we concluderen dat in deze periode de Centrale Banken de bepalende factor zijn in de bewegingen op de aandelenmarkten. Op deze plaats is de vorige twee weken gewezen op het gevaar van de stijgende inflatie in de wereld. Hogere voedsel-, energie- en grondstoffenprijzen stuwen overal de consumentenprijsindex omhoog en ook in Europa is dat merkbaar. Wat zullen de reacties van de Centrale Banken zijn:
Verenigde Staten: de Federal Reserve zal pas in het vierde kwartaal van dit jaar voor het eerst de beleidsrentes verhogen.
Verenigd Koninkrijk: economische krimp en stijgende prijzen. Dit is een dillemma voor de Bank of England. Voorlopig kijkt men de kat uit de boom, maar het aantal havikken in het Monetary Policy Committee neemt toe. Actie in het tweede kwartaal?
Eurozone: inflatiecijfers boven de 2% nopen de ECB tot actie, maar de problemen met de Ierse banken – Irish Bank en Irish Nationwide Building Society kregen vorige week € 16 mrd liquiditeitssteun – verhinderen een snelle verhoging. Niettemin kan in april al een eerste kleine renteverhoging worden verwacht.
Conclusie: De ECB is de eerste kandidaat om de rente te verhogen. In deze periode lijken aandelenbeurzen hier erg gevoelig voor en de Europese belegger moet dan ook alert zijn op de signalen vanuit Frankfurt.
Op de Agenda staan deze week veel bedrijfscijfers. Die van DSM, Aalberts Industries, Aegon en Dockwise hebben onze speciale belangstelling. Amerika is maandag dicht.
In alle grote regio’s worden cijfers over het consumentenvertrouwen verwacht.
|
Agenda |
|
Maandag 21 februari
Dinsdag 22 februari
Woensdag 23 februari
Donderdag 24 februari
Vrijdag 25 februari
|
Bron: Alex
Franke J. Burink
Castanje Vermogensbeheer
20 februari 2011
